Denderpop is al jaren de meest fonkelende parel aan de Dendermondse festivalkroon. Die bloei is te danken aan een uitgekiende mix van een exquise muziekprogrammering, een feeëriek stadsparkkader, verrukkelijke spijzen en hemelse dranken én vooral de hightech extra’s waarmee de organisatoren elk jaar steviger uitpakken. Na de geblindeerde dranghekken van vorig jaar, schakelen ze deze editie nóg een versnelling hoger. Ze gooien immers een sociale applicatie op de markt: Denderpoepp. De app heeft als doel het groepsgevoel op het festivalterrein te versterken.
De organisatie geeft tekst en uitleg: “Kijk, we hebben de gewoonte alles aan Denderpop secuur tot in de puntjes te regelen. Dat lukt al jaren héél erg goed! We mogen dat in alle bescheidenheid van de daken schreeuwen. Toch achtervolgt er ons sinds onze eerste editie een serieuze manco, namelijk… een solide groepsgevoel op de wei. We merken dat jongeren graag uitpakken met hun trip naar pakweg Rock Werchter of hun bezoek aan Extrema Outdoor of Laundry Day. Maar wanneer Denderpop ter sprake komt, valt er meestal een pijnlijke stilte. Alsof er rond ons een of ander cordon ligt, of zo. Onze bezoekersaantallen bewijzen nochtans het tegendeel. We lokken al jaren dui-zen-den muziekliefhebbers naar ons terrein.”
“We zijn ook enorm geschrokken van een jongerenenquête die onlangs in de krant stond. Uit onderzoek blijkt namelijk dat één op de vijf festivalgangers wel eens een onenightstand beleeft op een festival. Op Denderpop is dat kennelijk nul op tienduizend! Nul! Zelfs de folkies van M’Eire Morough blijken met zeventig (!) op honderd (!) statistisch veel meer te ramptetampen. Wat ze daar in de humus draaien weet ik niet, maar bon, de cijfers zijn wat ze zijn. Zelfs op de zaterdagavondeditie van Deiremonnelicious werd er meer gepoept, zo schijnt!”
“Koortsachtig hebben we naar mogelijke verklaringen gezocht. Aan het weer kan het niet liggen, want met ons festival begint te zomer. Aan de artiesten evenmin, want wie wordt nu niet botergeil van zo’n hijgende Reginald Penxten?! En aan de bezoekers ook niet, want zulke huiveringwekkende gedrochten lopen hier nu ook weer niet rond. Of toch niet veel. Dus, het moet aan de muziek liggen. Die herrie knalt wellicht zo luid door de boxen, dat mensen gewoon geen contact meer kúnnen leggen met elkaar. Vandaar onze keuze om het via een app te proberen. Mensen staan de laatste tijd toch meer naar hun smartphone te gapen dan naar het podium. Met de Denderpoepp-app springen we in dat virtuele gat.”
“Elk voordeel heeft natuurlijk zijn nadeel. Festivals zijn niet meteen bakens van sexyness en sensualiteit. Na een paar uur rondsloffen door het zand en staan soppen, garen en braden in je eigen zweet, zit er gewoonlijk stof en vuil in huidplooien waarvan je voordien het bestaan niet eens kende.”
“Daarenboven hebben mensen die elkaar via Denderpoepp leren kennen en van plan zijn ergens te gaan rollebollen nog een praktisch euvel te overwinnen… we hebben geen festivalcamping. Dus waarnaartoe in tijden van hoge nood en goesting? Maar goed, als het hooi het paard volgt, dan wil het gegeten zijn… hitsigheid leidt tot creativiteit. We rekenen daar een beetje op de inschikkelijkheid van de lokale politie, in de hoop dat betrapte koppeltjes niet meteen een flink standje van de arm der wet krijgen. Gelukkig wordt ons politiekorps gerespecteerd om zijn souplesse, minzaamheid en genade.”
“Natuurlijk verwachten we kritiek. We zijn dat ondertussen gewend. Mensen zullen ons aansporen tot losbandigheid of zelfs hoererij verwijten. Maar als wij in de voorbereiding van het festival tijdens het programmeren van de bands al stevig onze broek tot op de enkels laten zakken, waarom zouden onze bezoekers dat dan tijdens het festival zelf ook niet mogen doen?”
