Een ijselijke sfeer overschaduwde de recentste nieuwjaarsreceptie van De Klaptand in de perskrochten aan de Fabriekstraat. Senior writer, eind- en hoofdredacteur Jean-Pierre De Stamper was nog meer dan normaal zijn hoogst onuitstaanbare zelve.
Aanvankelijk hadden de ‘slaven’ (zoals hij zijn redacteurs gemeenzaam typeert, red.) het raden naar de reden voor zijn naargeestige gemoedstoestand. Had hij weer eens niet gemogen van mevrouw De Stamper? Was zijn ochtendlijke Malheur hem misvallen? Had hij opnieuw een klacht voor laster en eerroof aan zijn broek? Of had hij zijn broek andermaal veel te enthousiast dichtgeritst?
Hij nam de gissers meteen de wind uit de zeilen en opende het feestje met een briesende speech: “De media liggen onder vuur! Vals nieuws regeert en wordt hitsig gedeeld op de sociale media! Onze reputatie en geloofwaardigheid liggen daardoor compleet in duigen!” schuimbekte hij trumpiaans.
De Heiland (zoals De Stamper zich laat aanspreken, red.) verwees met die sneer uitdrukkelijk naar de berichten over fake news en alternative facts die welig tieren in kranten, tijdschriften en online fora. “Het journalistieke metier ligt op apegapen! Dat hoeft ons niet eens te verbazen als je ziet hoe tam, lui en respectloos sommige ‘journalisten’ hun ambt benaderen”, snoof hij.
“Neem nu die lokale correspondenten. Denk je dat zo’n gemiddelde Raf Moortgat, Stef Van Overstraeten, Koen Baten of Nele Dooms nog deftig zijn of haar bronnen checkt of zelf op onderzoek gaat? Geloof het maar niet! Die luiaards knippen en plakken gewoon lappen tekst uit mailtjes of persberichten, zetten die tussen aanhalingstekens en publiceren dan hun handel alsof het de vrucht is van gedegen onderzoekswerk. Een aanfluiting van onze stiel! En daarna mekaar een beetje bevestigen en opgeilen met lokale persprijzen. Een regelrechte hoerenboel! Het hoeft geen betoog waarom wij Klaptanders, strijders voor het ongebonden en ware woord, jaar na jaar nadrukkelijk worden genegeerd!”
“Nog erger: sommigen schijnen gewoon berichten uit hun duim te zuigen. Het is mij een compleet raadsel wat daar de fun van mag zijn, maar ze scoren er nog mee ook. De leeglopers! De nietsnutten! De slampampers!”, loeide De Stamper. “De media vormen normaal gesproken de vierde macht van de democratie. De journalistiek moet in principe de luis in de pels van het establishment zijn. Die lokale redacteurs hier hebben godmilaar eelt op hun tong door hun schaamteloze hielenlikkerij! Ze weten niet meer wat er leeft onder het volk. Ze dansen naar de pijpen van de elite. Laaghartig is dat. Wij! Wij gaan tenminste op café. Wij praten met de mensen. Wij liggen ’s nachts bij de Dendermondse upper class in de struiken voor hun deur op de loer, op zoek naar smeuïge en saillante weetjes!”
“Hou jullie ver weg van leugens en verzinsels, Klaptanders. Hou ogen en oren open voor de keiharde realiteit. We zijn en blijven de enige oprechte en betrouwbare bron voor hard nieuws in Dendermonde en omstreken”, sloot De Stamper af.
Integere journalistiek bestaat niet meer.
Fake news is een modewoord van de paus.
De werkelijkheid is veel erger.
Het klopt.
De journalistiek volgt de werkelijkheid niet, maar andersom.
De hele mensheid staat aan de rand van de afgrond.
De paus had het in deze context over coprofilie. Dat is toch geen fake news?
Voordien had ik nog nooit van de term gehoord.
Waar het om gaat bij fake news is denk ik simpel. Niemand kent het onderscheid meer tussen subject en object.
Ze weten totaal niet waar het over gaat, omdat er alleen maar een objectieve werkelijkheid bestaat.